Hep eglenceli konular olmaz. Biraz da farkindalik yaratmam gerekiyor. Bugün Barbaros Abi döktürmüş yine, blogundan alıntı yaparak sizlerin okumanıza sunuyorum!
66 aylik bir cocukla 80 aylik cocuk ayni sinifta, gecen seneki mufredatin kitabini nasil okuyacak hep birlikte haftaya okullar acildiginda görecegiz .. Iste 5 yasinda kucuk bir cocugun agzindan yeni hayatin baslangici ..
Barbaros Sansal: HENÜZ 5 YAŞIMDAYIM ANNE: Ve bilmedigim bir hayat... Vücudumdan buyuk kafamda, kocaman gozlerimle dünyayı tanımaktayim. Gozlerim kocaman oldugundan midir bilmem ama her nesneyi de oldugundan kocaman algilamaktayim. Oysa, herkes ne kadar da kucuk...
Seksek taslari, gazoz kapaklari da kocaman. Bahce kapisi, kale kapisi kaldirim ise adeta ustunden atlanasi her zaman...
Kelimeler henüz sekilleniyor agzimda. Peltek konusmam, sut dislerimin henuz dokulmus olmasindan. Ufacik parmaklarimla, burnuma leblebi bile sokmayı basardim geçen ay. Doktor amcanın sedyesi ne kadar da yuksekti hastahaneye gittigimizde o ay.
Oyuncaklarımı toplamayı yeniden öğreniyorum hala. Pencereler benden çok yüksekte anla. Üstelik demir parmaklıklar da asılı ön tarafta. Cunku dışarısı çok kocaman, dikkat korkunç dediler bana.
Bazen kapının önünde oynamama izin veriyorsun ya. Biliyorum gözlerin mutfak camından sürekli beni gözler her arada. En ufak kötü söz öğrensem sokaktan hemen kızar ve küsersin de bana.
Ayaklarım da bacaklarım da ufak henüz. Merdivenleri çıkarken, dizlerimin üzerinde durmam hep zorlar beni, dusmemeyi dusunuruz. Uyudugumda ustumu ortmessen hep beraber usuruz.
Simdi bilmedigim bir hayata alıyorlar beni, 5 tas oynamam için anne.
Tek ayagimin uzerinde durdum ve dugme ilikledim diye.
Ama sandalyeden ayaklarim hala yere degmiyor niye?
Makam odasından bozup hazırlamışlar simdi sinifi. Giris katiymis zaten aralığı.
Hiç bilmedigim fakir, zengin, buyuk, küçük her çeşit tanımadığım cocuklarin icine koyacaklar beni. Her farklı terbiye bozacak mı acaba bana öğrettiklerini?
Devşirme olduğumu bile anlayamayacagim sisteme köle yetistirildigimde.
Hafizam ve naif duygularim silinecek belli ki, hunhar dusuncelerle.
Ama ben daha 5 tas bile oynamadim henuz 5 yaşsindayim anne...
Gönderen barbaros sansal zaman: 05:58
www.muguet-liriodelvalle.blogspot.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder